Xhemerati

Gurët e vegjël që haxhilerët hedhin në Mina gjatë ditëve të Kurban Bajramit dhe 3 vendet ku hidhen tek e tek këta gurë quhen "xhemre", dhe shumësi quhet "Xhemerât". Renditja e këtyre gurëve në Mina është si më poshtë:

Xhemreja e parë (Shejtani i vogël): Vend ku shejtani iu shfaq Hazreti Ibrahimit (a.s.) për herë të tretë dhe u qëllua me gurë. Në ditën e parë të Bajramit, gurët nuk hidhen në shejtanin e parë dhe të dytë.

Xhemreja e dytë (Shejtani i mesëm): Vend ku shejtani iu shfaq Ibrahimit (a.s.) për herë të dytë dhe u qëllua me gurë.

Xhemreja e tretë (Xhemretu’l Akabe “Shejtani i madh”): Vend ku shejtani iu shfaq Hazreti Ibrahimit (a.s.) për herë të parë dhe u qëllua me gurë. Në ditën e parë të Bajramit, vetëm shejtani i madh qëllohet me gurë dhe bëhet një lutje e shkurtër.

Distanca mes xhemres së parë dhe të mesme është 156.40 m., dhe mes xhemres së mesme dhe Xhemretu’l Akabe është 116.77 m. Sipas librave të hadithit, kur Hz. Ibrahimi (a.s.) përfundoi ndërtimin e Qabes dhe me udhëzimin e Xhebrailit (a.s.), bëri haxhin e parë dhe u nis për të sakrifikuar djalin e tij Ismail (a.s.), Shejtani u përpoq ta ndalonte atë që të zbatonte urdhrin e Allahut dhe u qëllua me gurë në këto tre vende.

Profeti ynë (s.a.v.) gjithashtu hodhi gurë në këto vendet gjatë Haxhit të Lamtumirës dhe theksoi që njerëzit duhet të mësonin mënyrën e kryerjes së haxhit prej tij.

Hedhja e gurëve ndaj shejtanit

Në hadithet e sakta kjo praktikë është e qartë se bazohet në sunetin e Ibrahimit (a.s.) dhe ka theks të veçantë në simbolizimin e gurëve që hidhen ndaj shejtanit. "Hedhja e gurëve ndaj shejtanit" përfaqëson kujtimin e aktit të Hz. Ibrahimit (a.s.) dhe është një formë rezistence dhe kundërshtimi ndaj shejtanit, i cili gjithmonë përpiqet t’i futë njerëzit në gjynahe. Vendndodhjet e xhemreve në Mina janë shënuar me gurë që nga para Islamit. Megjithatë deri në shekullin e 19-të nuk kishte ndonjë mur apo pengesë rreth xhemreve që të kufizonte vendin e rënies së gurëve. Në fillimin e vitit 1875, rreth Xhemretu’l Akabe u ndërtuan gardhe hekuri për të parandaluar mbipopullimin, por për shkak të shqetësimeve se kjo mund të keqkuptohej si një zgjerim i vendit të hedhjes së gurëve, gardhet u hoqën pas një viti dhe rreth çdo xhemreje u ndërtuan mure në formë pishine për të përcaktuar vendin e rënies së gurëve. Në vitin 1975, vendi i xhemreve u riorganizua me një rrugë dy-katëshe, 40-80 metra të gjerë dhe 1 km të gjatë për të parandaluar mbipopullimin. Pas vdekjes së shumë haxhilerëve nga mbipopullimi gjatë haxhit të vitit 2006, u ndërmorën masa për të zgjeruar vendet e hedhjes së gurëve.